از برجسته‌ترین آهنگسازان موسیقی الکترونیک در قرن بیستم می‌توان به «اشتوک هاوزن»، «پندر سکی»، «بریتن»، «تی پت»، «دالاپیکولا» و «جان کیج» اشاره کرد که در ادامه، در خصوص زندگینامه و آثار هر یک از این افراد، به اجمال توضیحاتی مطرح می‌شود.
کارل هاینز اشتوک هاوزن
آهنگ‌ساز آلمانی (متولد 1928) در آغاز شاگرد مارتین درکلن بود و سپس در پاریس به همکاری با مسیان پرداخت. او ابتدا از شیوه وبرن که دودکافونیک بود، استفاده نمود و از سال های 1965 به بعد با تلفیق موسیقی مدرن با موسیقی غیرمدرن و استفاده از اصوات گوناگون، آثاری شگرف به وجود آورد که ازجمله آنها می‌توان به گروه‌ها برای سه ارکستر و سه رهبر، مس زمان برای پنج ساز، تماس‌ها برای نوار مغناطیسی، پیانو و پرکسیون، تضادها برای ارکسترهای مجلسی و اپراهایی تحت عنوان جامع برای نور اشاره کرد.
کریستف پندرسکی
آهنگ‌ساز لهستانی (متولد 1933) که از موسیقی قدیم الگو می‌گرفت. خلاقیت و بهره‌گیری از انواع سازهای ضربی و اشیاء متفاوتی نظیر شیشه، سوت، آهن، آژیر و… از جمله ویژگی‌های بارز آثار وی است.
هیروشیما، شیاطین لودون (اثر در مورد هیجانات هیستریک مذهبی)، پاسیون سنت لوک، کانن برای 52 ساز زهی و نوار مغناطیسی؛ آوازهای سولو برای کر و ارکستر؛ پولی مورینا برای 48 ساز زهی؛ کوارتت زهی شماره 2 و اورتور پیتزبورگ از آثار بنام پندرسکی هستند.
بنجامین برتین
آهنگ‌ساز انگلیسی (متولد 1913)، که اصول تنالیته را هرگز رها نکرد اما در عین حال از مکتب مدرن انگلیس نیز پیروی می‌نمود. ازجمله آثار او می‌توان به راهنمای ارکستر برای جوانان، واریاسیون از روی تمی از فرانگ بریچ، سمفونی دارکوئیم، گلوریانا، رویای شب تابستانی، سمفونی بهار و کانتاتا آکادمیکا اشاره کرد.
مایکل تی پت
آهنگ‌ساز انگلیسی (متولد 1905) که با بکارگیری ریتم‌های متقاطع و کنتراپوان، آثاری مدرن برای مکتب مدرن انگلیس برجای گذاشت. ازجمله آثار او می‌توان به ازدواج در نیمه تابستان برای کر و ارکستر، سه سونات برای پیانو، سه کوارتت زهی، اوراتوریای کودک زمان، کانتات، رویای سنت آگوستین و کنسرتو برای ده ارکستر زهی و از جمله آثار اپرایی او می‌توان به پریام شاه و نات گاردن اشاره کرد.
لوئیچی دالاپیکولا
آهنگ‌ساز ایتالیایی (متولد 1904) که وی را مغز متفکر موسیقی مدرن می‌دانند. او در موسیقی خود از هر قید و بندی فارغ بود و به شکل آزاد موسیقی می‌نوشت. او مکتب‌های نئورمانتیسم و اکسپرسیونیسم وین را کنار گذاشت و با روش شخصی خود و به طور آزادانه، موسیقی سریل را درهم آمیخت. ازجمله آثار او می‌توان به پرواز شبانه، زندانی شغل، دیودتی منتو در چهار تمرین برای سوپرانو و پنج ساز کنسرتو برای پیانو و آثاری برای کر و ارکستر اشاره کرد.
لوچانو بریو
آهنگ‌ساز ایتالیایی (متولد1925) که وی در زمینه موسیقی الکترونیک و ایجاد افکت‌های فضایی، راهی نوین در موسیقی گشود. ازجمله آثار او می توان به دایره حلقه‌ها برای صدای انسان و هارپ و هفتمین روز و تغییرات برای ارکستر اشاره نمود.
جان کیج
آهنگ‌ساز آمریکایی (متولد 1912) که شاگرد شوئنبرگ، نوازنده برجسته پیانو بود و اعتقاد داشت که صدا نباید به عنوان یک واسطه میان شنونده و موسیقی باشد؛ چون موسیقی صداست و صدا نیز نوعی موسیقی است و باید مستقیما در اختیار شنونده قرار گیرد.
جان کیج تحقیقات زیادی در رنگ و طنین انواع صداها بر روی بسیاری از اشیاء انجام داد و موفق به تولید صداهای جدیدی شد. او با قرار دادن تکه‌های چوب، چرم و پلاستیک در لا به لای سیم های پیانو، آثاری برای ارکستر و پیانوی تغییر یافته تصنیف کرد. همچنین گاهی نیز از سر و صدای تماشاگران و هیاهوی آنها برای افکت‌های موسیقی خود استفاده می کرد. از جمله آثار او می‌توان به چشم‌انداز خیالی برای دوازده دستگاه رادیو (در سال 1951) و چهار دقیقه و سی و سه ثانیه سکوت بر روی کاغذ نت اشاره کرد.