سازشناسی: سلانه

این آلبوم شامل بداهه‌نوازی‌های علیزاده با این ساز در دستگاه‌های بیات اصفهان، سه‌گاه، کرد بیات و افشاری است. این آلبوم در نزد اساتید فن و کارشناسان موسیقی واکنش‌های متفاوتی برانگیخت. 

سلانه متشکل از ۱۲ سیم که ۶ سیم جهت انگشت‌گذاری و ۶ سیم به منظور طنین صدا است. این ساز ترکیبی از بربط و سه‌تار است و به گفتهٔ سازنده، چون سلانه سلانه وارد موسیقی شده نام سلانه را به خود گرفته‌است.

سلانه کاسه‌اي به مانند عود دارد و دسته‌اي بمانند ساز تار. تعداد پرده هاي روي دسته‌ي ساز نيز همانند تار است. با اين وجود اين ساز صداي قريبي دارد. حسي عجيب در آن است. وقتي در سه گاه آن را مي‌شنويم، حسي عجيب به ما دست مي دهد. حسي که شايد در بعضي مواقع قابل وصف نباشد.

انواع مختلفي از خانواده‌ي سازهاي تنبور نيز در ايران، از دوران باستان تا به امروز، رواج داشته‌اند. ساز سلانه با الهام از تصاويري از يک نمونه ساز زهي مضرابي دسته بلند که در اصل داراي سه سيم و سه گوشي بوده است، در راستاي کنکاش براي جست‌وجو ي صدايي گمشده ساخته شده است.

کوشش در جهت احياي چنين سازي، به گونه‌اي کاملا تجربي، محملي شد براي جامه‌ي عمل پوشاندن به اهداف، خواست‌ها و تاملاتي نظير استفاده از واخوان‌ها جهت تقويت هارمونيک‌ها و حجم و تنوع بخشيدن به رنگ آميزي صداي ساز و نيز امکان دستيابي به صداهاي بم‌تر (از طريق اضافه کردن سيم ها ساز) به صورتي که جنس و رنگ و حالت صداي ايراني باقي بماند.

جاي آن دارد با ريشه‌يابی از صداها و سازهاي قديم ايران (که بسياري از آنها منشا سازهاي ديگر کشورهاي جهان نيز هستند) سازهايي ساخته و يا احيا شوند که موسيقي ايراني را با رنگ و وسعت بيشتر غنا بخشيده تا راه براي ايجاد ذوق و ابتکار موسيقي دانان هموار شود. 

اين امر وظيفه‌ي مهمي بر دوش موسيقي‌دانان، پژوهشگران و سازسازان قرار مي‌دهد که آينده‌اي پربار براي موسيقي اين سرزمين بيافرينند.